Risicomanagement
Risicomanagement is een hulpmiddel om op een systematische en uitgesproken manier risico’s in kaart te brengen, te beoordelen en door een proactieve houding beter te beheersen. De werkwijze is: risico’s in kaart brengen, mogelijke beheermaatregelen bepalen en de (overgebleven) financiële gevolgen van de risico’s in cijfers uitdrukken. Door bij beleidsvorming al heel vroeg na te denken over de mogelijke risico’s van bepaalde keuzes zijn deze mogelijk te voorkomen of te verminderen of kan beleid worden bijgesteld. Het managen van risico’s voorkomt geen gebeurtenissen met een negatief gevolg. Het biedt wel de geruststelling, dat tevoren alles is gedaan om de risico’s te voorkomen of het effect bewust te verminderen. Het biedt ook de zekerheid, dat er voldoende financiële middelen zijn als een risico werkelijkheid wordt.
Risicomanagement is een systematisch en regelmatig terugkerend proces om risico’s te onderkennen, te analyseren en te beoordelen en op basis daarvan maatregelen te nemen en het eindresultaat te bekijken. Daarbij ligt het accent op de financiële, personele en organisatorische risico’s, grondexploitatierisico’s en risico’s van deelnemingen en verbonden partijen. De genoemde nota beoogt het risicomanagement op een meer systematische manier uit te voeren met een breed bereik. Daarbij gaat het ook om juridische, maatschappelijke en politieke risico’s (imago), technische risico’s en risico’s in het sociaal domein. Risicomanagement beschouwen we hierbij niet als een doel op zich. Met meer inzicht in de risico’s kunnen we ons weerstandsvermogen beter bepalen. Het weerstandsvermogen speelt een belangrijke rol bij de bepaling van het financieel perspectief.
Om ook in de toekomst een financieel gezonde gemeente te blijven, wordt verstandig en verantwoord met risico’s omgegaan. Deze risico's zijn onlosmakelijk verbonden met de uitvoering van bedrijfsprocessen en kunnen nooit helemaal worden uitgesloten. Het gaat om het bewustzijn van de risico’s en aandacht voor de beheersingsmaatregelen. Bij de beheersing van de risico’s is de beleidslijn, dat er sprake moet zijn van een evenwicht tussen praktische uitvoerbaarheid, effectiviteit en kosten (efficiency) van een maatregel. Het streven is om geen onnodige risico’s te lopen en mits financieel verantwoord risico’s af te dekken door verzekeringen. Er zijn verzekeringen afgesloten voor aansprakelijkstelling door derden, schade aan opstallen en tegen fraude. Risico’s die niet worden afgedekt door een verzekering of een voorziening moeten kunnen worden opgevangen door de beschikbare weerstandscapaciteit. De definitie van een risico luidt als volgt: de kans op een gebeurtenis, die zowel negatieve als positieve gevolgen voor de gemeente kan hebben en waarvan de grootte op dit moment onbekend is, maar van grote betekenis kan zijn. Voor het opnemen van een risico wordt een ondergrens van € 100.000 gehanteerd.